Appeloogst 2014- pommes de grâce

De tuin was er bij ingeschoten dit jaar. Alleen een dode forsythiastruik verwijderd. Het grasveld dankte z'n groene kleur aan het blad van paardenbloem en moest nodig gemaaid worden. Onkruid tussen de tegels. Het blad van de appelboom aangevreten. Niet eens leuke potten met eenjarigen, ik had er geen tijd voor (genomen). Wat je aandacht geeft groeit, zeggen ze. Ik heb dit jaar wel heel weinig aandacht voor de tuin gehad. 

En nu is het september, de zomer maakt een inhaalslag. De appels zijn rijp. En kijk wat een oogst: maar liefst 79 appels! Voorgaande jaren zaten we rond de 36 appels. Zelfs als je de twee mini-appeltjes niet meetelt, is het een record!

Zomaar gekregen. Niks voor gedaan. Genade appels. Extra veel. En tot mijn verbazing blijft de framboos ook vrucht geven. Die krijgt meer licht en lucht nu de forsythia weg is.

Soms moet je iets kappen, met wortel en al, om vruchten te kunnen plukken. Wat je aandacht geeft, groeit. Maar soms groeit er meer dan je verwacht. Pommes de grâce, gratis appels. Zomaar gekregen. Dat wordt genieten van appelmoes en appeltaart en... met aandacht natuurlijk!