dinsdag 6 maart 2012

Stilgezet - 40-dagentijd 2012


‘En God beschikte een vis’[1]. Ken je het verhaal van Jona? Op de vlucht voor God, stapt hij op een schip. Zware storm, Jona wordt overboord gegooid, de zee wordt weer kalm. En precies op dat moment zwemt er een grote vis langs die Jona opslokt. ‘En God beschikte een vis’.  Zo werkt Hij: precies op het juiste moment grijpt Hij in.

Vasten. Dit jaar stond mijn hoofd er wel naar: bewust vorm geven aan de 40-dagentijd voor Pasen. Maar hoe? Ik was druk bezig met daarover na te denken.

Met een kop cappucino + plak #zelfgebakken marmercake... nadenken of en zo ja hoe ik ga #vasten. Wordt denken doen?

Het begon met een tweet. Wordt denken doen? Ik vroeg me dit af en zette het op Facebook, om reacties uit te lokken: als ik het opschrijf, is het echt, is het al meer dan alleen de gedachte. Dan moet ik er ook echt wat mee doen. Door het op Facebook te zetten, verplichtte ik mezelf om antwoord te formuleren, een beslissing te nemen.

Maar ik kwam er niet uit.
Ik zag mezelf nog niet echt vasten in de vorm van minder eten of minder snoepen. Dat neemt gewoon niet zo’n belangrijke plaats in, in mijn leven. Minder koffie zou sowieso wel goed zijn voor me, maar dat terzijde. Dat kan ik ook doen zonder de link met 40-dagentijd te leggen. Alsof vasten alleen tot doel heeft los te komen van verslaving. En als ik ergens van zou willen afkicken is het mijn Facebook-verslaving. Maar ik wil niet te rigoureus 'vasten'. Ben bang dat het dan juist een obsessie wordt (net als bij lijnen....je gaat juist meer aan die marmercake denken).

Het werd me langzaam duidelijker: vasten is niet alleen 1) iets minder doen of iets laten, maar ook en vooral: 2) de ruimte die daardoor overblijft, gebruiken om stil te staan bij of voor te bereiden op 'het geestelijke', in dit geval Pasen.
Het gaat er vooral om weer even stil te staan en los te komen van alles wat je zo druk bezig houdt. Dat stil staan, dat is de crux.

En God beschikte een griep. Twee dagen werd ik stilgezet. Geen koffie, geen Facebook. Alleen maar slapen en resetten. De zee werd weer kalm.
En ik besloot: ik ga niet vasten. Dit jaar niet. Ik sta al stil.
En als een bevestiging las ik, in de kathedraal van Brussel:
Revenez à moi
de tout votre coeur
car je suis
un Dieu de tendresse

Ik wens je een goede 40-dagentijd toe. En daarna vooral een Feestelijk Pasen!
Ben benieuwd of en zo ja hoe jij deze tijd invult…


[1] Jona 1 :17. In de Statenvertaling. In het Frans: l’Eternel fit intervenir un grand poisson. = deed ingrijpen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie achterlaat! Merci!