zondag 23 september 2012

Vakantievlinders of: het leven in 3D

september in Nederland
Daar komt het vlindertje weer tevoorschijn, precies op het moment dat ik wegloop met mijn fototoestel.
Al dagen probeer ik het koolwitje vast te leggen dat mijn lavendelplanten aandoet. Vooral s'morgens is het licht nu zo mooi. Septemberlicht is warmer en schuiner. Het maakt de witte vleugeltjes transparant en nog fragieler dan ze al zijn. Maar telkens ben ik net te laat.

augustus in Frankrijk
Van de camping naar het dorp is het een half uur lopen, een afdaling van 400 meter. Ik loop over de weg. In de berm: rijpe bramen, witte schermbloemigen. Prikkeldraad waarvan de bovenste draad verroest is, de onderste twee niet. Een wit-geel bloempje in een scheur van het asfalt. Een ieniemienie-rupsje op mijn broek. Heel veel details zie ik, alle prikkels komen binnen.



Mijn blik ontspant en gaat op oneindig. Ik kijk de weg af en opeens, vanuit het niets, dartelen honderden witte vlindertjes boven de berm. Ze fladderen, ruiken aan een bloem, vliegen weer weg, komen terug. Waren die vlinders er net ook al?
Alsof ik naar een 3D-plaatje kijk en na lang staren opeens de diepte zie.

Is dat niet vakantie? Dat je door te ontspannen opeens de vlinders in je leven weer ziet? Dat je dóór alle dagelijkse details die je blik vasthouden, opeens weer diepte ervaart.

Weer thuis in Nederland probeer ik de vlinders vast te houden. Vast te leggen met mijn camera. Na drie dagen tevergeefs proberen neem ik me voor nog één poging te doen: ik wacht een kwartier. Er komt geen vlinder meer.
Vlinders krijg je. Ephemeral things. Vluchtig, voorbijgaand. En dan kun je ze zien, of niet.
Kijk, en geniet. En zie (in deze tijd van spinnen) de rupsen niet over het hoofd.



maandag 30 april 2012

Koninginnedag-2012


Vorig jaar haakte ik deze bloemen-haarspeldjes voor Koninginnedag. Dit jaar was ik er niet aan toegekomen. Mijn half-affe bloempje heb ik vanmiddag afgehaakt toen ik terugkwam van de vrijmarkt.
Het is dus wat mosterd na de maaltijd, maar je kunt ze natuurlijk ook dragen op 4/5 mei, of straks tijdens het EK. Of als je in een koningsgezinde bui bent... (of maak ze in andere kleuren).

Op verzoek hierbij het patroon van de bloem:
Tip: laat bij het wisselen van kleur de 'oude' draad nog een paar centimeter hangen.

* Zet een ketting op van 4 lossen (oranje), sluit in het rond met een halve vaste in de 1e van de lus.

* 1e toer (oranje): 4 lossen (= 1 stokje + 1 losse), dan in de cirkel *1 stk en 1 losse*. Herhaal tussen ** 5 x, sluit met een halve vaste op de 3e losse van het begin. Dit zijn 6 boogjes.

* 2e toer (blauw): *haak in elk boogje 1 half stokje, 1 stk, en 1 h.stk + 1 halve vaste*, sluit met 1 halve vaste op de 1e steek. Dit zijn 6 bloemblaadjes

* 3e toer: werk achter de bloemblaadjes, waarbij je de haaknaald van rechts naar links insteekt, onder elk stokje van de 1e toer: *1 vaste op elk stokje, 3 lossen*

* 4e toer (wit): haak in elk boogje *1 vaste, 3 stokjes, 1 vaste* en sluit met 1 halve vaste op de 1e vaste

* 5e toer steek achter de bloemblaadjes in en haak onder elke vaste van de 3e toer *1 vaste, 4 lossen*. Sluit met een halve vaste op de 1e vaste. Dit zijn 6 boogjes.

* 6e toer (rood): haak in elk boogje *1 vaste, 1 half stokje, 3 stokjes, 1 half stokje, 1 vaste*. Sluit met een halve vaste op de eerste vaste.

Door het werken met 4 verschillende kleuren heb je na afloop heel veel losse eindjes. Natuurlijk kun je ze allemaal netjes wegwerken, maar dat is niet mijn hobby. Mijn makkelijke oplossing voor alle losse draadjes: neem ze samen en maak er, dichtbij de bloem, een knoop in.
Op een speldje: neem haarspeldjes die stevig dichtknippen. (Gebruik 2 draadjes om de bloem aan een speldje te bevestigen (knoopje) en knip de rest kort af.

Ik haak met OnLine-katoen. Haaknaald 3,5.

Veel plezier ermee!






donderdag 19 april 2012

Pasen in de afvalbak.


Dit ei beschilderde ik op eerste Paasdag.


met op de achterkant: het voorhangsel, van boven naar beneden gescheurd


Nu ligt het in de afvalbak. Tussen de aardappelschillen en de verlepte bloemen


Kruis wordt compost

(Compost = bodemverbeteraar, levert voeding)

zondag 8 april 2012

Pasen- Hij leeft!

 Omdat Hij leeft...
ben ik niet bang voor morgen!

 Mam, je hebt de Here Jezus gemaakt van je kunstwerk!
Hoe zie je dat dan?
Nou, aan dat, en ze wijst naar de 'doornenkroon'.
Vorig jaar maakte ik mijn kunstwerk van mergel. Ik noemde het 'Doorbraak'. 
Wat een doorbraak is Pasen!
Hij leeft, dat geeft uitzicht. We leven weer met Hoop
Aan de donker bloedrode ranonkels van Goede Vrijdag voeg ik nu juichend witte calla's toe. 
Want eens zullen de bazuinen klinken...

Vrolijk Pasen!

zaterdag 7 april 2012

Goede Vrijdag - Stille Zaterdag

 Lord, I have done it oh! ask me not how
Woven the thorns for Thy tortured Brow



Yet in the midst of the torture and shame
Jesus the crucified, breathes my name!





Wonder of wonders, oh how can it be?
Jesus the Crucified pleads for me!

vrijdag 30 maart 2012

Voorjaar!

He he, het is Lente!
Een week geleden was er nog geen narcis te zien in de tuin. Door de late vriesperiode zijn de meeste narcissen tot snot bevroren, jammer. Eén dappere stengel stond nog recht op. Maar bloeien, ho maar.
Dus dan maar zelf een gehaakt. Het patroon komt uit het boek 100 bloemen om te haken en te breien van Lesley Stanfield.

Toen mijn dochter (bijna 4) mij bezig zag, dacht ze: dat kan ik ook! Een bloem maken! Haken kan ze nog niet (ze zou het wel willen). Maar knutselen kan ze als de beste. Dus voordat ik het door had, had ze helemaal zelf een bloem in elkaar geknutseld. Aan het eind van de dag stonden onze twee bloemen samen in een vaasje. 
Ik trots, zij trots, lekker samen.

Voorjaar is: zoveel dingen weer voor het eerst:
 Deze week zat ik voor het eerst in de tuin, en ja hoor, daar stond ie: die ene narcis kwam, aarzelend, toch met een gele knop.

 Een dag later: 

en nog een dag later. 
Heerlijk!
Dit is voorjaar:

De eerste was van het jaar die buiten hangt.

Dochterlief die de zandbak en de skippybal weer ontdekt.
De eerste knoppen aan de appelboom en de magnolia.
Een ekster die af en aan vliegt met takjes.

De eerste voorzichtige bloesem van de Forsythia.
Het gras dat groeit.
De eerste keer zonder jas buiten.
Sproetjes die wakker worden.
Genieten van kleine dingen.
Ik schreef dit een week geleden. Nog geen tijd gehad om te posten.
Inmiddels is het weer koud buiten. Maar dit voorproefje hebben we alvast gehad.
Stop het in een doosje, om ook in koude dagen na te genieten.

Vandaag eieieieieiendelijk de kerstverlichting maar eens uit de heg gehaald. Het is tenslotte bijna Pasen!
Fijn weekend!

donderdag 8 maart 2012

Faux Amis - Verkeerde Vrienden

Vandaag strak naast de telefoon gezeten. Of andersom: de telefoon heeft naast mij gelegen. Vandaag werden de 10 gelukkigen gebeld die genomineerd zijn als winnaar van de Opium Verhalenwedstrijd 2012.
De telefoon is twee keer gegaan... helaas was het niemand van Opium.
Ben toch wel erg benieuwd of ik niet toevallig net nummer 11 was... van de 1800 inzendingen.
Zal ik nooit weten.
Maandag staat de winnaar in de Volkskrant. Hier alvast mijn bijdrage. Ben benieuwd naar je reactie.



Faux Amis – Opium Verhalenwedstrijd 2012


Vandaag is ze een jaar dood.
Vera.
Mijn Vera.
Mijn eerste Vera.
Vandaag laat ik mijn herinneringen even los. Morgen gaan ze weer terug, mijn hoofd in. Onwillekeurig strijkt mijn vinger langs mijn linker wenkbrauw. De geur van verschroeid haar.

Het begint als een ergernis. Van die onbenullige dingen; hoe lang ze met haar moeder belt. Dat ze haar jas gewoon ergens neergooit. Dat ze alwéér zit te Wordfeuden onder het eten. En van ergeren gaat het naar irriteren. En dan verder. Hij voelt de frons in zijn voorhoofd en schrikt van zijn constatering. Hij ergert zich alwéér. Nee, erger, hij begint zich te irriteren aan haar gedrag. Slecht teken. Zo begon het de vorige keer ook. Zo begon het einde. De alarmbellen rinkelen. Niet weer.

Ik ruik het water van de Oude Gracht. De grijze schimmellucht die in de sociëteit hangt, de werfkelder waar we één keer per week tot diep in de nacht bier dronken. Ik had die avond bardienst. Jij kwam binnen in het halfdonker. Je haar gaf licht. Een coup de foudre, Vera, dat was het. Mijn hart kreeg zo’n klap, een elektrocutie van liefde. Daarna is het snel gegaan. Jij was de ware voor mij. Binnen een jaar woonden we samen, ook al studeerden we allebei nog. Jij biologie, ik Frans. Geluk zonder bedreiging.

Dat hij zo snel na haar dood alweer een nieuwe vriendin had, dat was verkeerd. Vond men. Maar dat feit op zich was wel te begrijpen. Wie wilde alleen zijn? Maar dat hij uitgerekend met háár… met háár naam… Ze heette
Vera.
Zijn Vera.
Zijn tweede Vera.
Weer een Ware. Als faux amis, die uiterlijk hetzelfde lijken, maar verschillen in betekenis. Verkeerde vrienden. Gaat het dit keer goed?

Kortsluiting, dat zou het moeten lijken. Ik kon haar niet meer uitstaan. Onze levens waren zo gaan verschillen toen we eenmaal aan het werk gingen. Het begon met kleine ergernissen. En ik hield mezelf voor: geluk zonder bedreiging is geen geluk, dat is slechts domme verzadiging. Maar de bedreiging werd groter dan het geluk. De bedreiging zat in mijn hoofd. Licht ontvlambaar. Omgekomen bij een brand, stond er later in de krant.
Ik heb geen wroeging. Nee, dat is niet het goede woord. Vandaag sta ik mijn herinneringen toe. Ik ruik de geur van verschroeid vlees. Vera is aan het koken, mijn lievelingseten. Deze Vera is mijn vriendin.


Alkmaar, februari 2012
Marleen Kreiter

dinsdag 6 maart 2012

Stilgezet - 40-dagentijd 2012


‘En God beschikte een vis’[1]. Ken je het verhaal van Jona? Op de vlucht voor God, stapt hij op een schip. Zware storm, Jona wordt overboord gegooid, de zee wordt weer kalm. En precies op dat moment zwemt er een grote vis langs die Jona opslokt. ‘En God beschikte een vis’.  Zo werkt Hij: precies op het juiste moment grijpt Hij in.

Vasten. Dit jaar stond mijn hoofd er wel naar: bewust vorm geven aan de 40-dagentijd voor Pasen. Maar hoe? Ik was druk bezig met daarover na te denken.

Met een kop cappucino + plak #zelfgebakken marmercake... nadenken of en zo ja hoe ik ga #vasten. Wordt denken doen?

Het begon met een tweet. Wordt denken doen? Ik vroeg me dit af en zette het op Facebook, om reacties uit te lokken: als ik het opschrijf, is het echt, is het al meer dan alleen de gedachte. Dan moet ik er ook echt wat mee doen. Door het op Facebook te zetten, verplichtte ik mezelf om antwoord te formuleren, een beslissing te nemen.

Maar ik kwam er niet uit.
Ik zag mezelf nog niet echt vasten in de vorm van minder eten of minder snoepen. Dat neemt gewoon niet zo’n belangrijke plaats in, in mijn leven. Minder koffie zou sowieso wel goed zijn voor me, maar dat terzijde. Dat kan ik ook doen zonder de link met 40-dagentijd te leggen. Alsof vasten alleen tot doel heeft los te komen van verslaving. En als ik ergens van zou willen afkicken is het mijn Facebook-verslaving. Maar ik wil niet te rigoureus 'vasten'. Ben bang dat het dan juist een obsessie wordt (net als bij lijnen....je gaat juist meer aan die marmercake denken).

Het werd me langzaam duidelijker: vasten is niet alleen 1) iets minder doen of iets laten, maar ook en vooral: 2) de ruimte die daardoor overblijft, gebruiken om stil te staan bij of voor te bereiden op 'het geestelijke', in dit geval Pasen.
Het gaat er vooral om weer even stil te staan en los te komen van alles wat je zo druk bezig houdt. Dat stil staan, dat is de crux.

En God beschikte een griep. Twee dagen werd ik stilgezet. Geen koffie, geen Facebook. Alleen maar slapen en resetten. De zee werd weer kalm.
En ik besloot: ik ga niet vasten. Dit jaar niet. Ik sta al stil.
En als een bevestiging las ik, in de kathedraal van Brussel:
Revenez à moi
de tout votre coeur
car je suis
un Dieu de tendresse

Ik wens je een goede 40-dagentijd toe. En daarna vooral een Feestelijk Pasen!
Ben benieuwd of en zo ja hoe jij deze tijd invult…


[1] Jona 1 :17. In de Statenvertaling. In het Frans: l’Eternel fit intervenir un grand poisson. = deed ingrijpen

dinsdag 7 februari 2012

Gehaakte Babybal-nu met tutorial

Eindelijk kan ik em laten zien: mijn gehaakte babybal!
Vorige week heb ik er een nieuw neefje bij gekregen. De bal is voor hem. Tot die tijd moest het een verrassing blijven.
Hieronder vind je het patroon. Ik heb zelf lang moeten zoeken naar een geschikt patroon, en vond uiteindelijk iets bij hobby.blogo. Maar omdat ik zelf moeite heb met algemene termen als 'meerder gelijkmatig', heb ik het patroon per toer uitgeschreven, zoals ik de bal gemaakt heb.
Ik hoop dat je er wat mee kunt. Als je opmerkingen of suggesties hebt over dit patroon, lees ik graag je reactie!



Haak Patroon Babybal (gebaseerd op patroon van www.hobby.blogo.nl)

Werkbeschrijving:
Haakt 2 halve bollen, die je vervolgens aan elkaar haakt/naait en vult met fiberfill.
Begin elke toer met 2 lossen i.p.v. de eerste vaste en sluit iedere toer af met een halve vaste in de eerste steek.
Als je verschillende kleuren gebruikt en je wilt de beide helften symmetrisch, noteer dan per toer welke kleur je hebt gebruikt. Zo weet je bij de 2e halve bol precies wanneer je van kleur moet wisselen.

Haak een ketting van 6 lossen en sluit af met een halve vaste tot een ring, of begin met een magic ring.

1e toer: haak 9 vasten in de ring
2e toer: 2 vasten in elke 2e vaste (= 13 vasten)
3e toer: in 1e vaste: 2 vasten. Daarna in elke 3e vaste 2 vasten (laatste vaste dus ook 2 vasten) (=18 vasten)
4e toer: 2 vasten in elke 2e vaste (=27 vasten)
5e toer: 2 vasten in elke 3e vaste (=36 vasten)
6e toer: 2 vasten in elke 4e vaste (= 45 vasten)
7e toer: in elke vaste 1 vaste
8e toer: 2 vasten in elke 5e vasten (= 54 vasten)
9e toer: in elke vaste 1 vaste
10e toer: 2 vasten in elke 6e vaste (= 63 vasten)
11e toer: in elke vaste 1 vaste
12e toer: 2 vasten in elke 7e vaste (= 72 vasten)
13e t/m 18e toer: in elke vaste 1 vaste

Ik ben verder gegaan t/m toer 22. Dat bleek net iets teveel. Bekijk zelf hoe ‘dicht’ jij haakt en hoe dik je draad is, of je bal al een mooie ronde vorm krijgt.
Haak nog een helft (halve bol). Haak de helften aan elkaar (goede kanten tegen elkaar leggen en dan met halve vasten aan elkaar haken), laat een klein stukje open. Vul de bal met fiberfill. Ik heb er halverwege een belletje in gedaan, rammelt zo leuk…
Hecht alles heel goed af, zodat de bal veilig speelgoed is.
Veel plezier ermee!!


zo begint het: twee halve bollen


woensdag 1 februari 2012

ICE heART

Suncatcher.
Het is heel simpel:
Vul een diepvriesbak met spullen uit de natuur, of wat je maar leuk vindt.
Leg er een touwtje in als ophanglus.
Laat een nachtje buiten staan...
(popel de popel)
en de volgende ochtend
heb je Kunst!!

Al heel lang wil ik zoiets maken. En nu het dan eieieieieindelijk vriest èn de zon schijnt, kon ik me uitleven. In het Engels heet het zo mooi: ephemeral art. 'Ephemeral' = only lasting one day. 


Ik heb een siliconenbakvorm gebruikt, en uitgebloeide rozen uit een bos bloemen die ik nog had staan van mijn verjaardag. Het kan natuurlijk ook met bessen, groene taxus, herfstblaadjes, of kinky badeendjes, of smarties.... Ik heb nu al zin om er nog meer te maken!
Bevroren rozen, inspiratie voor een gedicht... wie durft?


Meteen een bijdrage voor Valentijnsdag (zoete zwijmel, bwerk) en als bloemetje op woensdag, als dat nog bestond.
Vanuit mijn raam zie ik het IJsHart hangen aan de pergola. De zon staat er nu achter. Onderaan hangt een druppel smeltwater. Hier word ik blij van. 
Ben benieuwd hoe lang ik ervan kan genieten. En anders maak ik gewoon weer een nieuwe!




Inmiddels hangt mijn ijzige hart al een week. Het wordt steeds dunner en smaller. Onderaan hangt een ijspegel van een cm of 20. Morgen begint het hier te dooien...

donderdag 26 januari 2012

Gedichtendag 2012


When you go,
if you go,
And I should want to die,
there's nothing I'd be saved by
more than the time
you fell asleep in my arms
in a trust so gentle
I let the darkening room
drink up the evening, till
rest, or the new rain
lightly roused you awake.
I asked if you heard the rain in your dream
and half dreaming still you only said, I love you.

Edwin Morgan, New Selected Poems
de zon in regendruppels op het raam; net diamantjes
Dit is een van mijn lievelingsgedichten. (zie ook mijn blog van vorig jaar).
Op de middelbare school kregen we het verschil tussen 'when' en 'if' uitgelegd aan de hand van dit gedicht. Sinds die tijd zit het in mijn hoofd. 
Het heeft zo'n intieme en verstilde sfeer. 

De schemer kruipt de kamer binnen en drinkt de avond op. Je ligt in mijn armen, valt in slaap. Zo heel stil te zitten, tot rust of regen je zachtjes wekt. Hoorde je de regen in je droom? 
En half dromend nog, antwoord je alleen: Ik hou van je.
Als je ooit bij me weggaat, en ik zal willen sterven, is deze herinnering mijn houvast.


Op deze regenachtige gedichtendag, bezorgt dit poem me een glimlach om de mond. 
Een zonnestraaltje.