Appeloogst 2011

48 appels! Een record-oogst voor ons kleine appelboompje! Er zitten mini-appeltjes bij, kleiner dan een pruim, maar ook joekels die je zo als eerste klas appels in de winkel ziet liggen. Al 6 jaar genieten we van deze malus. Hij heeft zelfs de verhuizing van middenNederlandse zandgrond naar een plekje in onze NoordHollandse klei overleefd. Hij heeft zichzelf overtroffen, z'n takken hingen zwaar door.

Appeloogst 2011: 48 stuks

de rotte niet meegeteld

Twee weken geleden geplukt. Vorig jaar waren ze roder. Ik denk dat ze, net als wij, zonuren gemist hebben. En met nog meer regen voor de boeg besloot ik ze te plukken, voordat er meer gingen rotten of door de wind op de grond kwamen.

Het is elk jaar een feest, de oogst. Als je bedenkt dat in april alles begint met bloesem... en zonder enige verdienste van onze kant (nee, geen mest, ik praat ook niet met ze. Alleen een keertje Sprusit tegen de luis gespoten) krijgen we na een paar maanden 48 prachtige Braeburnappels. Dank!

22 april

23 mei

1 juni

19 juli: echte appels maar nog klein en groen

...en nat

10 september, rode blos

kinderen helpen mee met plukken

met tak en al (sorry!)

Hier kan ik echt van genieten. Er is alleen één ding: ze zijn niet te eten! Tenminste, niet zo uit het vuistje, zonder je ogen dicht te knijpen en je wangen strak te zuigen van zuurte. Dus... de eerste appeltaart is al weer op, en voor het weekend staat appelmoes in de planning. En die smaken extra lekker, van 48 eigen appels.