Vandaag is het gedichtendag. Een van mijn lievelingsgedichten is 'Welkom' van Gerrit Achterberg. Ik zie ons nog staan, tijdens onze ontgroening. In de achtertuin van een van de studentenhuizen hebben we dit gedicht uit ons hoofd moeten leren. En dan met de hele groep hardop voordragen. Pas later drong de betekenis tot me door.
Welkom
Ik hang mijn jas op aan de kapstok naast de deur
en blijf in mijn geluk verzonken staan.
Hier vallen van mij af getal en kleur,
waaronder ik bij vreemden moet bestaan.
Vermenigvuldigd tot oneindigheid
en teruggebracht tot ongebroken licht
ga ik naar binnen toe; je breidt je armen uit;
terwijl je kust liggen je oogen dicht.
Wat heerlijk om zo thuis te komen. Gewoon jezelf te kunnen zijn.
Ben de novitiaatscie nog dankbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je een reactie achterlaat! Merci!